KRĘGOZMYK – objawy i leczenie

KRĘGOZMYK – (spondylolisteza) to stan polegający na przesunięciu (podwichnięciu) 2 kręgów względem siebie, gdzie wyższy kręg ulega przesunięciu do przodu względem niższego. Taki stan prowadzi do utraty stabilności kręgosłupa, pogorszenia sprawności ruchowej chorego człowieka, przewlekłego bólu oraz wystąpienia objawów neurologicznych. Kręgosłup najczęściej występuje na poziomie 4 i 5 kręgu lędźwiowego.

Objawy – Objawami ogólnymi kręgozmyku są ból, deformacja tułowia i pogorszenie sprawności ruchowej chorego oraz zaburzenia neurologiczne wśród których najczęściej obserwuje się niedowłady, zaniki mięśniowe, osłabienie odruchów, zaburzenia potencji, zaburzenia zwieraczy pęcherza i odbytu (rzadkie) oraz zaburzenia czucia. W przebiegu kręgozmyku charakterystyczny jest chód pajaca polegający na tym, iż pacjent chodzi na lekko ugiętych nogach zrotowanych na zewnątrz.

Rozpoznanie – Do rozpoznania wystarcza zwykle zdjęcia radiologiczne przeglądowe. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej, która jest wskazana do oceny zwężenia kanału kręgowego szczególnie w kręgozmyku zwyrodnieniowym) lub rezonansu magnetycznego.

Leczenie – Przy braku objawów kręgozmyk można tylko obserwować. W kręgozmyku o niedużym stopniu (I° i niektóre II°), udokumentowanym braku progresji ześlizgu, niedużym nasileniu bólu (bóle okresowe) i braku objawów neurologicznych można stosować jedynie leczenie zachowawcze, które obejmuje: w ostrym okresie bólowym – unieruchomienie (łóżko), leki przeciwbólowe i zmniejszające napięcie mięśniowe, rehabilitacja po opanowaniu ostrego bólu, ćwiczenia wzmacniająco-stabilizujące, gorset ortopedyczny lub sznurówka w doleczeniu unikanie obciążeń kręgosłupa. Jeśli u chorego występują objawy neurologiczne, lub ześlizg osiąga większy stopień (od II°), gdy występuje progresja nawet małego ześlizgu, oraz progresja bólu i neurologii stosuje się leczenie operacyjne, które również jest wskazane, jeśli brak jest pozytywnych wyników leczenia zachowawczego po okresie 3 miesięcy i stwierdza się długotrwały wywiad bólowy.