CHOROBA SCHEUERMANNA (kifoza młodzieńcza), jest jedną z wielu chorób zaliczanych do tak zwanych „jałowych martwic kości”. Wspólną cechą wszystkich chorób tej grupy jest obumieranie tkanki kostnej i chrzęstnej bez udziału chorobotwórczych drobnoustrojów.
CHOROBA BAASTRUPA (Kissing Spine) – To zjawisko konfliktowania w wyproście wyrostków kolczystych, szczególnie w odcinku lędźwiowym z powodu ich znacznych rozmiarów, stanów zwyrodnieniowych, niestabilnością i lordozy lędźwiowej. Dotyczy nie tylko części kostnych, ale również i więzadeł nad i międzykolcowych. W badaniu RTG sklerotyzacja sąsiadujących ze sobą wyrostków kolczystych czasem z wytworzeniem pseudostawu. Charakterystyczny jest objaw tzw. „całujących się” wyrostków kolczystych („kissing spine”).
Lumbalizacja jest wadą wrodzoną, która polega na pełnym lub częściowym braku zrostu kości krzyżowej. Może to objawiać się bólami miednicy w okolicy kości krzyżowej zwłaszcza po wykonaniu czynności, które przeciążają kręgosłup.
Sakralizacja to całkowity lub częściowy wzrost piątego kręgu lędźwiowego z kością krzyżową. Objawia się to większą sztywnością odcinka lędźwiowego, czasami bólem miejscowym.
Zespół Ogona Końskiego to charakterystyczny zespół objawów neurologicznych, powstających wskutek uszkodzenia końcowego odcinka rdzenia kręgowego noszącego nazwę właśnie ogona końskiego.
Wskutek dyskopatii (centralnej lędźwiowej wypukliny jądra miażdżystego poniżej poziomu L1/L2) lub wzrostu guza w świetle końcowego odcinka kanału kręgowego dochodzi do ucisku na nerwy tworzące koński ogon, co powoduje poniższe objawy:
Choć rwa kulszowa nie jest chorobą lecz objawem, postanowiliśmy poświęcić jej uwagę w odrębnym temacie. Przyczyn rwy kulszowej może być conajmniej kilka i charakteryzuje się ona silnym, ostrym i przeszywającym bólem okolicy lędźwiowej promieniującym wzdłuż kończyny dolnej. To często spotykany zespół bólowy. Dolegliwości częściej występują u mężczyzn niż u kobiet, przeważnie po 30 roku życia, ale praktycznie dotyczą wszystkich grup wiekowych.
Najczęściej występującą dysfunkcją czynnościową w kręgosłupie jest zablokowanie stawu (ograniczona ruchomość) kręgosłupa. Jest to odwracalne zaburzenie czynności stawu, powodujące ograniczenie gry stawowej, któremu towarzyszy ból i wystąpienie segmentowego ograniczenia ruchowego.
Gra stawowa są to bierne, sprężynujące ruchy przesuwania elementów kostnych stawu w stosunku do siebie, które Mennell opisał jako kombinację ruchów ślizgowych, toczenia i odciągania powierzchni stawowych.
Choroba ta jest jedną z głównych przyczyn przewlekłych bólów kręgosłupa. W większości przypadków zespół ten charakteryzuje się długotrwałymi bólami kręgosłupa o zmiennym nasileniu dolegliwości oraz charakterze nawrotowym. Najczęściej dotyczy on odcinka szyjnego oraz lędźwiowego kręgosłupa. Biorąc pod uwagę uwarunkowania anatomiczne zespół przeciążeniowo-bólowy kręgosłupa jest ściśle związany z patologią stawów międzykręgowych.
CHOROBA BECHTEREWA – ZZSK, ma charakter przewlekły i postępujący. Atakuje głównie stawy krzyzowo- biodrowe, stawy kręgosłupa, tkanki okołokręgosłupowe oraz stawy biodrowe i barkowe.
Etoilogia choroby nie jest dokładnie znana. Jest to choroba, która występuje najczęściej pomiędzy 20 a 40 rokiem życia.Częściej chorują mężczyźni. W zaawansowanej chorobie moze dojść nawet do całkowitego zesztywnienia kręgosłupa w postaci tzw. kija bambusowego. – Ból nasila się w nocy i nad ranem – w miarę postępu choroby zajmuje drobne stawy kręgosłupa, tkanki okołokręgosłupowe, stawy biodrowe i barkowe (niesymetrycznie) – postępujące zesztywnienie kręgosłupa – opasujące bóle klatki piersiowej, związane z czynnym procesem zapalnym w obrębie kręgosłupa piersiowego – bóle w okolicy karku- świadczą o stanie zapalnym w odcinku szyjnym – charakterystyczna sylwetka: zmniejszenie lordozy lędźwiowej (spłaszczenie tej krzywizny), pogłębienie kifozy piersiowej, przesunięcie barków i łopatek w przód.
STENOZA KANAŁU KRĘGOWEGO jest to zwężenie kanału, jego zachyłków oraz otworów międzykręgowych, przez które z kanału kręgowego na zewnątrz przechodzą nerwy rdzeniowe.
Struktury nerwowe przebiegające przez kanał kręgowy i jego otwory powinny mieć wokół siebie odpowiednią ilość wolnej przestrzeni wypełnionej przez tkankę tłuszczową i/lub płyn mózgowo-rdzeniowy tak, aby zarówno w pozycji wyprostowanej kręgosłupa jak i podczas maksymalnych zgięć czy rotacji nie ulegały uciskowi przez sąsiadujące struktury. Przez wiele lat naszego życia tak właśnie jest mimo nawet dużych obciążeń (praca fizyczna, sporty siłowe, długotrwałe siedzenie przy komputerze lub godziny spędzone za kierownicą).
KRĘGOZMYK – (spondylolisteza) to stan polegający na przesunięciu (podwichnięciu) 2 kręgów względem siebie, gdzie wyższy kręg ulega przesunięciu do przodu względem niższego. Taki stan prowadzi do utraty stabilności kręgosłupa, pogorszenia sprawności ruchowej chorego człowieka, przewlekłego bólu oraz wystąpienia objawów neurologicznych. Kręgosłup najczęściej występuje na poziomie 4 i 5 kręgu lędźwiowego.
Objawy – Objawami ogólnymi kręgozmyku są ból, deformacja tułowia i pogorszenie sprawności ruchowej chorego oraz zaburzenia neurologiczne wśród których najczęściej obserwuje się niedowłady, zaniki mięśniowe, osłabienie odruchów, zaburzenia potencji, zaburzenia zwieraczy pęcherza i odbytu (rzadkie) oraz zaburzenia czucia. W przebiegu kręgozmyku charakterystyczny jest chód pajaca polegający na tym, iż pacjent chodzi na lekko ugiętych nogach zrotowanych na zewnątrz.